Τα Μαθηματικά του κόσμου (+ – × ÷ =)
Το 1, το 2 και το όλον είναι τρεις διαφορετικές τεράστιες ενέργειες, που δρουν ομού ή και κατά μόνας.
Το αρνητικό παλεύει για την διάσπαση (-) και την αποστασιοποίηση (÷) γιατί είναι ένας αφαιρετικός και διαιρετικος παράγοντας ισχύος.
Το θετικό απ’την άλλη προσθέτει(+) και πολλαπλασιάζει (×) και άρα επιθυμεί την ένωση και την ομαδοποίηση ( 7 ×9=63) . Εφτά εννιάρια μαζί αυξάνουν την ισχύ τους και το αποτέλεσμα είναι 63. Ένας άνθρωπος μπορεί να έχει 9 εποικοδομητικές ιδέες κι αν ενωθεί με άλλους 8 που έχουν εξίσου 9 εποικοδομητικές ιδέες, το αποτέλεσμα θα είναι 63 εποικοδομητικές ιδέες “στο τραπέζι”. Έτσι λειτουργεί σαν προσθετικος παράγοντας.
Όταν υπάρχει αλληλουχία και ισορροπία ανάμεσα στους δύο βασικούς παράγοντες, τότε ο αρνητικός αφαιρεί το πλεόνασμα και ο θετικός ενισχύει το ελλιπές.
Όταν δεν υπάρχει ισορροπία, τότε γίνεται πόλεμος μέχρι να επέλθει ο κορεσμός και οι ενέργειες να αντιστραφούν και όλα να ξαναρχίσουν και πάλι σε μια μακραίωνη και αέναη πορεία εναλλαγής ενεργειών.
Ποιο είναι το θετικό και ποιο το αρνητικό όμως;
Κατά γενική ομολογία το αρνητικό είναι αυτό που βλάπτει το σύνολο και το θετικό αυτό που το ωφελεί.
Ένας “δολοφόνος” είναι κατά γενική ομολογία, ένας αρνητικός πόλος, ενώ αντίθετα ένας στρατιώτης που υπηρετεί ιδανικά, λογίζεται ως θετικός.
Στην πραγματικότητα είναι και οι δύο το ίδιο. Μόνο που ο πρώτος δρα ατομικά ενώ ο δεύτερος συνεργάζεται και δρα συλλογικά.
Κάποια στιγμή όμως και οι δύο θα κουραστούν και θα θέλουν να αλλάξουν.
Και τότε ίσως αντιστραφούν οι όροι και ο “δολοφόνος” γίνει “στρατιώτης” και ο στρατιώτης γίνει δολοφόνος.
Και οι δύο έμαθαν να “σκοτώνουν”.
Ο δολοφόνος αυτό ξέρει να κάνει καλά κι ο στρατιώτης δεν έχει κίνητρο αφού ο πόλεμος τελείωσε.
Έτσι οι ενέργειες εναλλάσσονται διαρκώς και όλοι αξίζουν μια δεύτερη ευκαιρία στο “στίβο”.
Στην προκειμένη φάση που βρίσκεται η ανθρωπότητα οι δύο ενέργειες αντιπαλευουν για το σύνολο, γιατί έχει χαθεί η ισορροπία και βρίσκονται σε πόλεμο.
Τι θα γίνει τελικά, ποιο θα είναι το ίσον (=) της “εξίσωσης”; Θα αποξενωθουν οι άνθρωποι ρεποντας προς τα “ζωικά” τους ένστικτα ή θα ενωθούν ακολουθώντας τα πνευματικά τους κίνητρα (αξίες και ιδανικά);
Την παρούσα στιγμή, δυστυχώς η ανθρωπότητα υπολλειπεται υγιούς συνεργασίας και οι άνθρωποι συνεχώς αποξενώνονται και διαιρούνται. Δεν αλληλεπιδρούν ουσιαστικά με ανταλλαγή ιδεών και δράσεων για το κοινό καλό κι αυτό τους μετατρέπει σε “άγρια θηρία” απλής επιβίωσης. “Ο θάνατος σου η ζωή μου” και η ιδιοτέλεια, το συμφέρον και ο εγωισμός κάνουν κουμάντο.
Υπάρχουν μοναχικοί άνθρωποι που επιθυμούν να “ενταχθούν” αλλά οι “φοβισμένες και αγριεμενες” ομάδες δεν τους το επιτρέπουν γιατί αισθάνονται “απειλή” . Κι αν εντοπίσουν μία “σπίθα” ενωσης, τρέχουν αμέσως να την σβήσουν.
Όποιος κι αν “χτυπήσει” την πόρτα τους δεν ανοίγουν κι αν ανοίξουν θα είναι για να τον διώξουν με “πέτρες”.
Ακόμα κι αν αυτός που χτυπάει την πόρτα μπορεί και θέλει να προσφέρει, δεν αναγνωρίζεται καν.
Κι έτσι η ομάδα μπορεί να χάνει έναν άξιο σύμμαχο κι ο μοναχικός την ευκαιρία να ενταχθεί κάπου και να προσφέρει περισσότερο.
Η ομάδα μπορεί να χάνει απ’ την ισχύ της γιατί κι άλλοι που σκέφτονταν να χτυπήσουν την πόρτα, τώρα δεν θα το κάνουν κι ο μοναχικός γίνεται δύσπιστος και επιφυλακτικός και μένει σε απόσταση , γιατί πιστεύει ότι ίδια αντιμετώπιση θα έχει και στο μέλλον.
Τελικά η ανισορροπία επικρατεί και η ανθρωπότητα δεν οδεύει πουθενά, μόνο εξαντλείται περιμένοντας.
Σαν άνθρωποι πρέπει να μάθουμε να αλληλεπιδρούμε. Να επιμένουμε για τα πιστεύω μας αλλά να είμαστε και πιο δεκτικοί στις ιδέες των άλλων. Να ακούμε και να μιλάμε μεταξύ μας. Να συζητάμε με σεβασμό και κατανόηση. Να κρίνουμε με την λογική μας πριν δράσουμε με το συναίσθημα και το ένστικτο.
Να αποβάλλουμε τον φόβο γιατί δεν κινδυνεύουμε από κανέναν, παρά μόνο απ’ τον εαυτό μας. “Τίποτα δεν σε πειράζει αν δεν του το επιτρέψεις!”
Δεν υπάρχει πρόβλημα χωρίς τη λύση αλλά και η λύση είναι άχρηστη αν δεν την αναζητάς.
Κάθε μέρα, κάθε στιγμή αλληλοεπιδρούμε και μαθαίνουμε ο ένας απ’τον άλλον. Για αυτό δημιουργηθήκαμε άλλωστε για να μαθαίνουμε και να εξελισσόμαστε μαζί.
“ΜΑΖΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!!!”
